Saadet Demir Yalçın: Ekim 2012

Yattığı yerden doğrulup akıp giden, telaşlı, gürültülü kalabalığa baktı Ramazan usta... "Hey gidi" dedi içinden "Bir zamanlar ben de koştururdum böyle bayram öncesi. Çocuklara şeker, bayramlık almak için. Kurban bayramına, kurbanlığın en semizini seçerken az mı pazarlık yaptım zamanında"... Sonra yan tarafına, uzun yıllarını paylaştığı ve kendinden 17 yıl sonra yanına gelen Hatice Sultan'a baktı, o derin bir uykudaydı hala. "Bak Hatice Sultan, yine bayram geliyor. Ne dersin? Çocuklar bizi hatırlar mı acep?" Hatice Sultan cevap vermedi. Ölmeden önce çocuklarının bayramlarda, o hasta olmasına rağmen gelmediklerini çok iyi bildiği için olsa gerekti. Ramazan usta 20 yıldır sırtını koyduğu toprağa biraz daha yerleşerek bıraktı kendini, yorgundu hala. Bayram telaşı ve çocukları çok uzağındaydı... (Sevgili anne ve babamın anısına...)