Savaş yıllarında Türk askerinin tayını, yemek menüsü işte bu kadar kısıtlı, onlar açlıklarını yüreklerindeki yüce duyguların gölgesine çoktan bırakmışlardı, açlık bastırılmış hepsi zafere olan inançlarıyla kenetlenip tek vücut, tek yürek olmuşlardı. Hem de ana kuzusu gencecik fidanlardı hepsi, geriye dönmeyeceklerini bile bile cephede koca birer adamdılar... Bugün neredeyse bedavaya envai çeşit yemeğin çıktığı meclis mutfağını düşünürsek, hele o mecliste yaşanan kavgaları, ülkeye yakışmayan arbedeleri, sonuçta hiçbir yere varmayan atışmaları, çözümsüzlükleri, vekil maaşlarını, trilyonlara malolan bin odalı AK sarayı... Tarihinden ders almayan, ülkesini en karanlık dönemlere adım adım götürmeye çalışan idarecilerin yönettiği bir ulus yok olmaya mahkumdur!
Fazla söze ne hacet!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder