Başta çocuklara yönelik insanlık dışı davranışlara sessiz kalmayalım!..

Bir anne bebeğini 9 ay 10 gün karnında taşırken üzerine titrer, dünyaya geldiğinde onunla ilgili güzel hayaller kurar, tüm dünyası yavrusu üzerinedir artık...
Bebeği doğduğunda pamuklara sarıp sarmalar, gözünden bile sakınır. Öpmeye, koklamaya kıyamaz...
Sonra o bebek ilk adımlarını atmaya başlar...
Ardından ahlakı bozuk, vicdanı çürük, uçkuru düşük rezilin biri alıp götürür o bebeği, önce tecavüz eder, anlık zevki uğruna...
Sonra öldürür bebeği, ya üzerine benzin döküp yakar, ya parçalar, ya iğrenç bir çuvalın içinde bir çöp konteynerine atar, olmadı oradan alır bilinmez bir araziye gömer.
Annesinin geceleri nefesini dinlediği, yüzüne bakmaya kıyamadığı bebeği katleder...
Sonra da çıkar insana özgü duyguları diline dolayıp "pişmanım, utanıyorum!" der...
Mahkemede kravat taktığı, boynu bükük durduğu için iyi hal indirimi alır çoğu kez sapık, iki üç yıl yatıp çıkar...
Belki yeni kurbanlarının peşine çoktan düşmüştür.
Olan yüreği kavrulan anneye, babaya, yaşamı tanımadan bir iğrençlik uğruna, dünyaya geldiği gibi gittiği bir olan bebeğe olmuştur...
Bu dünyanın böyle adaletine lanet olsun!..