Demir parmaklıklı bir pencerenin önünde de umut vardır kimi zaman. Ve o çiçekler inadına açmıştır pencere önünde. Dünün içeriye hapsedilmiş yüreklerini yaşatırcasına, böyle güzel selamlar ziyaretçilerini ve bizler yaşama tutunan o çiçeği orada bırakıp günlük kaygılarımızla ömrü tüketmeye devam ederiz acımasızca... (Tarihi Sinop Cezaevi pencerelerinden bir kesit)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder